ناشناختگی ات را از روی نامت حس می کنم، فاصله را از روی حرف هایت و بهار را از روی امید، توجه و صبرت.
بهار واقعیست فردا، بهانه ی خلقت است فردا، ولادت رسول خداست فردا
تا چه حدی دوتا، یکی می تونن بشن؟