تو

می نویسم تو، من…  یعنی هنوز فاصله ای هست.

بعضی

بعضی وقت ها، بعضی ها من را به یاد تو می اندازند بی آنکه شباهتی داشته باشند...

من دارم نشانه های تو را در این بعضی ها جستجو می کنم اما بیشتر، آن ها را می سازم.

لااقل اینطوری هیچگاه بی تو و بی خیال تو نمی مانم.

بیشتر از هروقت دیگری خودم می شوم وقتی تو ام..

بگذار همچنان تمام شود، بالاخره یکبار هم شروع خواهد شد..

وقتی اشک پر میزند..