هفت حرف الفبا

قیصر روم در ضمن نامه ای برای یکی از خلفای بنی عباس نوشت: ما در کتاب انجیل دیده ایم که هر کس از روی حقیقت سوره ای بخواند که خالی از هفت حرف باشد، خداوند جسدش را بر آتش دوزخ حرام می کند، آن هفت حرف عبارتند از: ث – ج – خ – ز – ش – ظ – ف. ما هر چه بررسی کردیم، چنین سوره ای در کتاب های تورات و زبور و انجیل نیافتیم. آیا شما در کتاب آسمانی خود چنین سوره ای را دیده اید؟ خلیفه عباسی دانشمندان را جمع کرد و این مسئله را با آن ها در میان گذاشت. آن ها از پاسخ درماندند. سرانجام سوال را از امام هادی (ع) پرسیدند. آن حضرت در پاسخ فرمود:" آن سوره، سوره حمد است که این حروف هفتگانه در آن نیست ". پرسیدند: فلسفه نبودن این هفت حرف در این سوره چیست؟ حضرت فرمود: حرف ث اشاره به ثبور یعنی هلاکت، حرف ج اشاره به جحیم که نام یکی از درکات دوزخ است، حرف خ اشاره به خبیث، حرف ز اشاره به زقًوم، غذای بسیار تلخ دوزخ، حرف ش اشاره به شقاوت یعنی بدبختی، حرف ظ اشاره به ظلمت و تاریکی و حرف ف اشاره به آفت است. خلیفه این پاسخ را برای قیصر روم نوشت. قیصر پس از دریافت این نامه بسیار خوشحال شد و به اسلام گروید و در حالی که مسلمان بود از دنیا رفت.(منتهی الآمال، ج 2، ص 415)